ขาหมา หมายถึง น. ไม้ ๒ อันที่ทำเป็นขาไขว้กัน ใช้วางบนหลังช้าง สำหรับนั่งบรรทุกของ หรือลากไม้.
[-หฺยั่ง] น. ไม้ ๓ อันผูกปลายรวมกันและกางออกไป สําหรับตั้งหรือห้อยของต่าง ๆ.
น. ส่วนหลังของขานับตั้งแต่โคนขาถึงขาพับ.
น. พวก, ฝ่าย, เช่น ขานักเลง ขาเจ้าชู้; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันเช่นไพ่ว่า ขา; คราว, เที่ยว, เช่น ขากลับ ขาเข้า ขาออก; (โบ)สลึง, ใช้เฉพาะราคาทองคำที่คิดเป็นราคาเงินบาท เศษที่เป็นสลึงเรียกว่า ขา เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท๒ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสองขา ถ้าเป็นราคาเงิน ๘ บาท๓ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสามขา.
[-จอน] น. ลูกค้าที่ไม่ใช่ขาประจำ.
น. ลูกค้าที่ติดต่อสม่ำเสมอ.
น. ผู้ร่วมเล่นการพนันไพ่, ลักษณนามว่า ขา.
(ปาก) น. นักเลงผู้มีอิทธิพล, นักโทษหรือผู้กักขังที่มีอิทธิพล.